Naron - Boobielicious I
Een nieuwe rubriek is geboren: Boobielicious. Borsten zijn namelijk, vind ik, leuk, interessant, veelzijdig en bijgevolg een onderwerp waar veel over gesproken kan worden. En het is eens wat anders dan de ziekte en verderf die vaak aanwezig is in mijn Theehuis.
Tetten, tieten, borsten, boezem, buste, boobies... woorden waarmee hetzelfde wordt bedoeld en die iedereen begrijpt. De twee bergjes, of bergen in mijn geval, aan de voorkant mijn lichaam.
Een jaar of 20 geleden begon het. Gelukkig had ik niet dezelfde ervaring als Elise die vol overtuiging het Tietenlied zong.
Meer dan een handje vol
Wat wel al snel duidelijk werd is dat ik gezegend bleek met meer dan een handje vol. En ondanks dat ik een jaar jonger was dan de andere meiden in de klas lieten mijn borsten anders uitschijnen. Hoewel ik mijn topjes fijn vond, en zelf geen ik-wil-volwassen-worden-nood had aan een bh, moest ik er op een gegeven moment aan geloven.
Dus daar ging ik, een jaar of 20 geleden, met mijn moeder, naar de winkel voor mijn eerste bh. De precieze cup weet ik niet meer maar de A en B heb ik simpelweg overgeslagen. Jarenlang droeg ik wit, zwart of huidskleur. Bh's van goede merken, in goede maten (zonder pannekoekjes) maar in een model dat ook mijn grootmoeder draagt. Mijn borsten bleven maar groeien en uiteindelijk zat ik op een 85FF. Een bh was gelukkig nog steeds relatief makkelijk te krijgen. Tot een jaar of 7 geleden. Ik viel een kilo of 15 af en ik ging van een 85FF naar een 75HH (de (on)logica over bh-maten wellicht in een volgende post) en kwam in een probleemzone. Mijn borsten zijn te groot voor de omvang om in een gewone lingeriespeciaalzaak een bh te kopen. Of er geen oplossing is? Jawel, je bestelt een bh uit een boekje in jouw maat. Je betaalt een voorschot en hoopt dat de bh past. Zo niet, moet je dat voorschot besteden aan veel te dure onderbroeken van kunststof en heb je nog steeds geen bh. Er waren dagen dat ik wilde dat die 85FF mij gewoon weer als gegoten zat.
Maar toen...
toen ontdekte ik Naron. Opnieuw was het mijn moeder die mij op sleeptouw nam. Voor het eerst kwam ik in een winkel waar ze mijn maat gewoon hadden hangen. In verschillende kleurtjes, modellen en soorten. En na die ene keer ben ik nog vaak terug gekomen. Voor gewone bh's, sportbh's, een bh en corrigerende lingerie voor onder een speciale jurk en voor badgoed. Waarom? Niet alleen voor de producten die ze hebben, die kan ik namelijk ook online bestellen (groot pluspunt). Maar vanwege de gezelligheid en warmte die ze uitstralen. Zodra je binnenkomt is er al warmte, geen ge-mevrouw en geschroom om de kleren uit te doen. Geen negatief gevoel omdat de borsten last hebben van zwaartekracht en er een flinke vetrand aanwezig is. Ben ik dan altijd blij als ik daar ben? Tuurlijk niet, het pasproces is soms behoorlijk emotioneel.
Emoties in de paskamer
Toen ik een jaar of 2 geleden voor de eerste keer badmode ging kopen had ik op de website vooronderzoek gedaan... Ik wilde af van het zwarte sportbadpak dat ik jaren had gedragen. Ik was de 25 gepasseerd, ik had (en heb :) ) een vriend die mij sexy vindt zoals ik ben en dus mocht mijn badkleding dat ook wel laten zien. En op de website stonden badpakken in leuke kleurtjes. Yes, kleurtjes. In een uur tijd heb ik alle badpakken aangehad die er in mijn maat waren. Maar niets was wat ik wilde. En dus zakte ik huilend op de grond paskamer die ze hebben bij Naron. Na een beetje bijkomen paste ik toch (!) maar die tankini die mijn vriend mij al een halfuur probeerde aan te smeren. En wat voelde ik mij sexy. Wat een wereld van verschil met de tranen van 5 minuten daarvoor. De top met haar A-lijn en zogenaamde 'sweetheart' hals die verstelbaar is en de hoge bikinislip zorgden voor een spontaan dansje in de paskamer. Want het 'swirlt' zo leuk. Dansjes kunnen daar namelijk gewoon, want de paskamers zijn verrukkelijk groot. Dansjes zijn er sindsdien niet meer gevolgd, maar gevoelens van zelfzekerheid en sexy-zijn wel. Mede dankzij Naron weet ik dat ook met mijn curves ik het verdien om me te laten zien. En samen met mij mijn schoonmoeder, schoonzus en de zus van een goede vriendin. Want ook zij kennen nu de weg naar Naron.
Na al die jaren vind ik lingerie kopen leuk, écht leuk! Leuker dan schoenen en kleren kopen. En dat dankzij Naron. Ik kan nog door blijven schrijven over borsten van andere vrouwen, bh's en andere lingeriezaken. Maar liever vraag ik wat jullie vinden van lingerie en lingerie shoppen? Waar wil je volgende keer iets over lezen? Laat je iets achter?
Tetten, tieten, borsten, boezem, buste, boobies... woorden waarmee hetzelfde wordt bedoeld en die iedereen begrijpt. De twee bergjes, of bergen in mijn geval, aan de voorkant mijn lichaam.
Een jaar of 20 geleden begon het. Gelukkig had ik niet dezelfde ervaring als Elise die vol overtuiging het Tietenlied zong.
Meer dan een handje vol
Wat wel al snel duidelijk werd is dat ik gezegend bleek met meer dan een handje vol. En ondanks dat ik een jaar jonger was dan de andere meiden in de klas lieten mijn borsten anders uitschijnen. Hoewel ik mijn topjes fijn vond, en zelf geen ik-wil-volwassen-worden-nood had aan een bh, moest ik er op een gegeven moment aan geloven.
Dus daar ging ik, een jaar of 20 geleden, met mijn moeder, naar de winkel voor mijn eerste bh. De precieze cup weet ik niet meer maar de A en B heb ik simpelweg overgeslagen. Jarenlang droeg ik wit, zwart of huidskleur. Bh's van goede merken, in goede maten (zonder pannekoekjes) maar in een model dat ook mijn grootmoeder draagt. Mijn borsten bleven maar groeien en uiteindelijk zat ik op een 85FF. Een bh was gelukkig nog steeds relatief makkelijk te krijgen. Tot een jaar of 7 geleden. Ik viel een kilo of 15 af en ik ging van een 85FF naar een 75HH (de (on)logica over bh-maten wellicht in een volgende post) en kwam in een probleemzone. Mijn borsten zijn te groot voor de omvang om in een gewone lingeriespeciaalzaak een bh te kopen. Of er geen oplossing is? Jawel, je bestelt een bh uit een boekje in jouw maat. Je betaalt een voorschot en hoopt dat de bh past. Zo niet, moet je dat voorschot besteden aan veel te dure onderbroeken van kunststof en heb je nog steeds geen bh. Er waren dagen dat ik wilde dat die 85FF mij gewoon weer als gegoten zat.
Maar toen...
toen ontdekte ik Naron. Opnieuw was het mijn moeder die mij op sleeptouw nam. Voor het eerst kwam ik in een winkel waar ze mijn maat gewoon hadden hangen. In verschillende kleurtjes, modellen en soorten. En na die ene keer ben ik nog vaak terug gekomen. Voor gewone bh's, sportbh's, een bh en corrigerende lingerie voor onder een speciale jurk en voor badgoed. Waarom? Niet alleen voor de producten die ze hebben, die kan ik namelijk ook online bestellen (groot pluspunt). Maar vanwege de gezelligheid en warmte die ze uitstralen. Zodra je binnenkomt is er al warmte, geen ge-mevrouw en geschroom om de kleren uit te doen. Geen negatief gevoel omdat de borsten last hebben van zwaartekracht en er een flinke vetrand aanwezig is. Ben ik dan altijd blij als ik daar ben? Tuurlijk niet, het pasproces is soms behoorlijk emotioneel.Emoties in de paskamer
Toen ik een jaar of 2 geleden voor de eerste keer badmode ging kopen had ik op de website vooronderzoek gedaan... Ik wilde af van het zwarte sportbadpak dat ik jaren had gedragen. Ik was de 25 gepasseerd, ik had (en heb :) ) een vriend die mij sexy vindt zoals ik ben en dus mocht mijn badkleding dat ook wel laten zien. En op de website stonden badpakken in leuke kleurtjes. Yes, kleurtjes. In een uur tijd heb ik alle badpakken aangehad die er in mijn maat waren. Maar niets was wat ik wilde. En dus zakte ik huilend op de grond paskamer die ze hebben bij Naron. Na een beetje bijkomen paste ik toch (!) maar die tankini die mijn vriend mij al een halfuur probeerde aan te smeren. En wat voelde ik mij sexy. Wat een wereld van verschil met de tranen van 5 minuten daarvoor. De top met haar A-lijn en zogenaamde 'sweetheart' hals die verstelbaar is en de hoge bikinislip zorgden voor een spontaan dansje in de paskamer. Want het 'swirlt' zo leuk. Dansjes kunnen daar namelijk gewoon, want de paskamers zijn verrukkelijk groot. Dansjes zijn er sindsdien niet meer gevolgd, maar gevoelens van zelfzekerheid en sexy-zijn wel. Mede dankzij Naron weet ik dat ook met mijn curves ik het verdien om me te laten zien. En samen met mij mijn schoonmoeder, schoonzus en de zus van een goede vriendin. Want ook zij kennen nu de weg naar Naron.
Na al die jaren vind ik lingerie kopen leuk, écht leuk! Leuker dan schoenen en kleren kopen. En dat dankzij Naron. Ik kan nog door blijven schrijven over borsten van andere vrouwen, bh's en andere lingeriezaken. Maar liever vraag ik wat jullie vinden van lingerie en lingerie shoppen? Waar wil je volgende keer iets over lezen? Laat je iets achter?
 |
| Tankinitop Elomi Madeira / Jeans Mat Fashion beiden @ Naron |
Reacties
Een reactie posten