Enkel Miserie II
Maandag 13 maart, mijn eerste werkdag na een lekkere week vakantie. Iets wat een drukke dag op het werk zou worden werd een dag op de spoedeisende hulp en vervolgens horizontaal op de bank. Omdat een val van de trap helaas niet zomaar een val van de trap bleef hier een verslag van de weken die erop volgden. Wat er precies aan de hand is kun je hier, in Enkel Miserie I, lezen.
De afgelopen weken
Hier zijn we dan, gips nummer 1 is eraf. Mijn rolstoelvaardigheid was eindelijk op een peil waar sommige gips-eigenaars spontaan jaloers op werden. Al heb ik dat de afgelopen weken op zijn ezels geleerd. Ik ben tegen aardig wat stenen opgelopen. Echt maar heel net in een lift passen, niet door een liftdeur kunnen met de rolstoel. Dat laatste zorgde ervoor dat iedere keer dat we de lift wilden nemen ik uit de rolstoel moest, de rolstoel een stukje ingeklapt moest worden, rolstoel in de lift en ik hupsend terug in de rolstoel. Een keer ging dat fout en ik lag voorover in de toiletten. Nu deed ook mijn andere voet pijn. Lag ik na week weer met vriendlief in 1 bed val ik in slaap onder genot van een pijnstiller en ijs. Lekker dan. Om nog maar te zwijgen over langer zijn dan verwacht, een grotere draaihoek nodig hebben en geen achteruitkijkspiegel hebben. En wat denk je van al die mensen die niet aan de kant gaan voor je. Er hing binnen een week een fietsbel aan mijn rolstoel.En wat ik mij nooit bedacht, maar wat dus absoluut het geval is. Met gips aan je been is je been zwaarder. Je hebt dus een ander gewicht links dan rechts. Dat betekent dat het echt anders krukken lopen is dan zonder gips. Gelukkig zorgden de mannen reeds de eerste week ervoor dat de benedenverdieping zeer rolstoelvriendelijk werd. Warempel, ik kon met de rolstoel van de garagedrempel. Dus in theorie kon ik naar buiten. Helaas kan ik niet meer zelf binnenkomen dus naar buiten gaan is een risico. Een groot voordeel was dat ik met mijn rolstoel naar de wc kon, dit verlaagde het risico op vallen aanzienlijk.
In de laatste twee weken is er nog meer gebeurd. Man- en vrouwkracht zorgden ervoor dat er een zetel op de begane grond kwam te staan. Een ook ons eigen bed kwam beneden te staan. Dit betekende dat vriendlief en ik weer heerlijk samen konden slapen. Wat een verbetering. Ook Max vond dat een best idee.
En nu?
Het gips is eraf sinds deze middag. En het resultaat mag er zijn. Pas op: beenhaaralert.
Sorry voor het grote beeld, ik krijg het niet kleiner. Eigenlijk viel het me reuze mee. De wondjes hadden erger gekund en ik had de afgelopen weken het gevoel dat ik een serieuze schaafwond had ontwikkeld aan de buitenkant van mijn voet. Niet dus. Opvallend is dat ik meer pijn heb dan voor mijn gips. Totaal onverwacht maar blijkbaar niet abnormaal. De orthopeed heeft gezegd dat ik voorzichtig op mag, zelfs moet, gaan bouwen. Dus kinesitherapie en de pedalo staan op het programma. De krukken blijven nog even goede vriendjes en ook de rolstoel blijft nog even in de buurt. Volgende week gaan we naar de Keukenhof. Ik denk dat hij dan gewoon meegaat.
Operaties 1, 2, 3, 4,...?
11 mei staat er een eerste operatie gepland. Gewoon om eens te kijken. De orthopeed wil namelijk eerst gaan kijken of de diagnose juist is. Of het inderdaad chronisch syndesmoseletsel is en zoja hoe ernstig. En afhankelijk daarvan gaan we kijken naar de operaties die moeten gaan gebeuren in het kader van herstel. In voorbereiding op die kijkoperatie moet is vanmiddag op pre-operatieve consultatie. Daar kwam ter sprake dat ik gekorfbald heb. Niet direct bevorderlijk voor deze enkelproblematiek. Of zoals vriendlief het zo leuk zei: je hebt het blijkbaar een beetje verkorven.
Samenvattend: het goede nieuws is dat mijn gips eraf is en dat ik mijn voet/been gewoon mag en moet gaan gebruiken. Slecht nieuws is dat ik voorlopig nog steeds niets concreets weet over het herstel. Positief is dat de orthopeed eerst een kijkoperatie wil doen om goed te bekijken wat er nu eigenlijk aan de hand is. 11 mei is het zover en op mijn verjaardag, 22 mei, krijg ik de uitslag van dat feest.
Lieve mensen ik hou jullie op de hoogte van die medische avontuur.
Reacties
Een reactie posten