Een rollade - Enkel Miserie IV
Inmiddels zijn we weer enkele weken verder. De kijkoperatie is achter de rug. De twee weken verplicht 'been-omhoog-rust' zijn voorbij en de orthopeed is voorlopig tevreden. Maar hoe is het nu (geweest?)
Vooraleerst ging de operatie zeer voorspoedig ondanks mijn zenuwen. Enkele jaren geleden zijn mijn verstandskiezen getrokken onder algehele narcose en dat zorgde voor een iets minder positief resultaat. Ik werd heel naar wakker uit de operatie en dat zorgde voor een zeker zenuwgehalte deze keer. Maar ik werd relaxed wakker met vriendelijke mensen om mij heen. Uiteraard moest ik naar de wc en dat was niet het meest praktische in mijn situatie. Een bedpan werd gesuggereerd, maar stel je voor... net uit algehele narcose, pijn aan de voet, ruim 12 uur nuchter...
Gelukkig was ik helder genoeg om deze zaken op te noemen en te suggeren om mij met een rolstoel naar het toilet te laten gaan. Binnen enkele minuten was ik terug op de kamer. Een rolstoel moest worden gezocht. De verpleging wilde eigenlijk dat ik gewoon met mijn krukken naar het toilet ging. Ik heb ze nog net niet voor gek verklaard. Na de narcose was ik een beetje misselijk en bijgevolg kreeg ik ook geen eten. Waardeloze shit... Na veel doorvragen (omdat het ook zijn weerslag begon te hebben op mijn epilepsie) kreeg ik een water en een yoghurtje. Ik heb nog nooit zo snel yoghurt gegeten.
Om een uur of 4 kwam de orthopeed langs om aan te geven dat de operatie zeer goed is verlopen. Dat de schade een stuk minder ernstig is dan verwacht. Dat naar alle waarschijnlijkheid verdere operaties niet direct, of misschien zelfs niet, nodig zullen zijn. Enkele foto's gezien. Toch wel interessant. Ook tegen hem gezegd dat mijn epilepsie begon te lijden onder de nuchterheid van de afgelopen uren. Ik kreeg warempel nog een yoghurtje. Toen mijn buurvrouw, die later was binnengekomen, haar avondeten kreeg om 17:00 en ik niets werd ik toch behoorlijk pissig. Maar ik was te slap om er iets aan te doen. Voor iemand met epilepsie is bijna 24 uur niet eten echt geen goed idee. Dát is iets dat ik jullie nu met zekerheid kan vertellen. Het klachtenformulier is daarom ingevuld en opgestuurd.
5 dagen na de operatie mocht mijn verband eraf. Er kwam een bijzondere tekst tevoorschijn. Bij mijn controle ben ik vergeten te vragen wat het betekent maar het is toch leuk.
Ik had verwacht dat er een aantal hechtingen, of een flinke wond te zien zouden zijn, maar er waren maar twee kleine hechtingen 7 cm uit elkaar. Heel netjes. Nu, enkele weken later, is er zelfs amper iets van te zien. Inmiddels ben ik bij de orthopeed op controle geweest. Hij heeft bevestigd dat hij voorlopig niet wil opereren. Dit gezien mijn leeftijd. Kinesitherapie is dus de eerste stap. Ik heb nu 4 afspraken gehad en merk vooruitgang. Jammer genoeg heb ik aan het eind van elke dag wel een rollade aan mijn been. Als mijn voet niet omhoog ligt trekt er allemaal vocht naar toe en dat draineert zichzelf niet weg. Het doet niet echt pijn maar makkelijk is anders.
Zó jullie zijn weer op de hoogte. Tot snel.
Liefs Leonieke Volg mij nu ook op Facebook - Bloglovin - Twitter - Instagram
Vooraleerst ging de operatie zeer voorspoedig ondanks mijn zenuwen. Enkele jaren geleden zijn mijn verstandskiezen getrokken onder algehele narcose en dat zorgde voor een iets minder positief resultaat. Ik werd heel naar wakker uit de operatie en dat zorgde voor een zeker zenuwgehalte deze keer. Maar ik werd relaxed wakker met vriendelijke mensen om mij heen. Uiteraard moest ik naar de wc en dat was niet het meest praktische in mijn situatie. Een bedpan werd gesuggereerd, maar stel je voor... net uit algehele narcose, pijn aan de voet, ruim 12 uur nuchter...
Gelukkig was ik helder genoeg om deze zaken op te noemen en te suggeren om mij met een rolstoel naar het toilet te laten gaan. Binnen enkele minuten was ik terug op de kamer. Een rolstoel moest worden gezocht. De verpleging wilde eigenlijk dat ik gewoon met mijn krukken naar het toilet ging. Ik heb ze nog net niet voor gek verklaard. Na de narcose was ik een beetje misselijk en bijgevolg kreeg ik ook geen eten. Waardeloze shit... Na veel doorvragen (omdat het ook zijn weerslag begon te hebben op mijn epilepsie) kreeg ik een water en een yoghurtje. Ik heb nog nooit zo snel yoghurt gegeten.
Om een uur of 4 kwam de orthopeed langs om aan te geven dat de operatie zeer goed is verlopen. Dat de schade een stuk minder ernstig is dan verwacht. Dat naar alle waarschijnlijkheid verdere operaties niet direct, of misschien zelfs niet, nodig zullen zijn. Enkele foto's gezien. Toch wel interessant. Ook tegen hem gezegd dat mijn epilepsie begon te lijden onder de nuchterheid van de afgelopen uren. Ik kreeg warempel nog een yoghurtje. Toen mijn buurvrouw, die later was binnengekomen, haar avondeten kreeg om 17:00 en ik niets werd ik toch behoorlijk pissig. Maar ik was te slap om er iets aan te doen. Voor iemand met epilepsie is bijna 24 uur niet eten echt geen goed idee. Dát is iets dat ik jullie nu met zekerheid kan vertellen. Het klachtenformulier is daarom ingevuld en opgestuurd.
5 dagen na de operatie mocht mijn verband eraf. Er kwam een bijzondere tekst tevoorschijn. Bij mijn controle ben ik vergeten te vragen wat het betekent maar het is toch leuk.
Ik had verwacht dat er een aantal hechtingen, of een flinke wond te zien zouden zijn, maar er waren maar twee kleine hechtingen 7 cm uit elkaar. Heel netjes. Nu, enkele weken later, is er zelfs amper iets van te zien. Inmiddels ben ik bij de orthopeed op controle geweest. Hij heeft bevestigd dat hij voorlopig niet wil opereren. Dit gezien mijn leeftijd. Kinesitherapie is dus de eerste stap. Ik heb nu 4 afspraken gehad en merk vooruitgang. Jammer genoeg heb ik aan het eind van elke dag wel een rollade aan mijn been. Als mijn voet niet omhoog ligt trekt er allemaal vocht naar toe en dat draineert zichzelf niet weg. Het doet niet echt pijn maar makkelijk is anders.
Zó jullie zijn weer op de hoogte. Tot snel.
Liefs Leonieke Volg mij nu ook op Facebook - Bloglovin - Twitter - Instagram
Reacties
Een reactie posten