Aankoopbelofte - OLE bouwt I
Enkele maanden geleden schreef ik over A en Zorgwonen. Over hoe we hem in huis zouden nemen. Sindsdien is er veel veranderd in ons leven. En natuurlijk neem ik jullie graag mee in deze verwikkelingen.
Omdat wij niet enkel zorg gaven aan A maar wij in de tussentijd ook zorg ontvingen op een heel ander vlak van L werd onze band een stuk hechter. Toen we op een avond buiten zaten met L en nog een stel andere buren kwam naar boven dat zowel L als de andere buren op zoek waren naar een ander huis.
Voor ons is de nood niet groot maar tijdens mijn enkel miserie merkten we wel dat ons huis niet altijd de beste voorzieningen heeft als het gaat over levenslang wonen. Iets waar we toch wel al mee bezig zijn. Natuurlijk plaatsen we nu nog geen traplift maar door Oliviers gezondheid is dat wel iets waar we nu al mee bezig zijn. En dus viel de beslissing om ook op huizenjacht te gaan.
En daar zaten we dan, met drie huishoudens, op zoek naar een huis. En daar kwam een prachtplan: waarom niet samen zoeken naar een huis. Immoweb werd direct geopend, er werd gelijk praktisch nagedacht, de laptop werd er bijgehaald. En enkele uren later gingen we met een voldaan gevoel slapen. De weken erna hadden we bezichtigingen, gesprekken met elkaar over onze visie, de financiële en praktische kant en vonden we een pand dat naar ons zin was. De werken die daar moesten gebeuren vielen mee en vielen nog allemaal binnen het budget.
Helaas vielen mensen af, om diverse redenen, besloot A plots bij ons weg te gaan en vonden we geen nieuwe kandidaat-huurders. Dus daar stonden we dan. Met een mooi plan maar zonder draagvlak. En dus gingen we op zoek naar onze eigen stek. Ik ben de tel kwijt van het aantal immoadvertenties die ik heb gezien, noch kan ik je uit mijn hoofd zeggen hoeveel huizen we hebben bezocht. Maar het lijkt er sterk op dat we nu ons toekomstige stekje hebben gevonden.
We blijven in Aalst, daar krijg ik vriendlief echt niet weg. Maar we verhuizen wel uit de buurt. Nog steeds op wandelafstand van het centrum en op fiets- en busafstand van het station.
Het is een casco duplex-appartement. Dit betekent dat het wind- en waterdicht is maar dat er verder nog niets is. Hier en daar staan er een paar muurtjes maar die zijn allemaal weg te halen. We hebben zelfs geen trap om naar boven te gaan. Heel spannend dus. We hebben de koopbelofte getekend en verwachten uiterlijk vandaag of morgen bevestiging of weigering van de projectmedewerker.
Los daarvan gaat 1 augustus ons eigen huis op de markt. Dat betekent nog wel een beetje doorwerken. Maar we gaan er komen.
Hou zeker mijn blog in de gaten voor verdere ontwikkelingen.
Liefs Leonieke Volg mij nu ook op Facebook - Bloglovin - Twitter - Instagram
Omdat wij niet enkel zorg gaven aan A maar wij in de tussentijd ook zorg ontvingen op een heel ander vlak van L werd onze band een stuk hechter. Toen we op een avond buiten zaten met L en nog een stel andere buren kwam naar boven dat zowel L als de andere buren op zoek waren naar een ander huis.
Voor ons is de nood niet groot maar tijdens mijn enkel miserie merkten we wel dat ons huis niet altijd de beste voorzieningen heeft als het gaat over levenslang wonen. Iets waar we toch wel al mee bezig zijn. Natuurlijk plaatsen we nu nog geen traplift maar door Oliviers gezondheid is dat wel iets waar we nu al mee bezig zijn. En dus viel de beslissing om ook op huizenjacht te gaan.
En daar zaten we dan, met drie huishoudens, op zoek naar een huis. En daar kwam een prachtplan: waarom niet samen zoeken naar een huis. Immoweb werd direct geopend, er werd gelijk praktisch nagedacht, de laptop werd er bijgehaald. En enkele uren later gingen we met een voldaan gevoel slapen. De weken erna hadden we bezichtigingen, gesprekken met elkaar over onze visie, de financiële en praktische kant en vonden we een pand dat naar ons zin was. De werken die daar moesten gebeuren vielen mee en vielen nog allemaal binnen het budget.
Helaas vielen mensen af, om diverse redenen, besloot A plots bij ons weg te gaan en vonden we geen nieuwe kandidaat-huurders. Dus daar stonden we dan. Met een mooi plan maar zonder draagvlak. En dus gingen we op zoek naar onze eigen stek. Ik ben de tel kwijt van het aantal immoadvertenties die ik heb gezien, noch kan ik je uit mijn hoofd zeggen hoeveel huizen we hebben bezocht. Maar het lijkt er sterk op dat we nu ons toekomstige stekje hebben gevonden.
We blijven in Aalst, daar krijg ik vriendlief echt niet weg. Maar we verhuizen wel uit de buurt. Nog steeds op wandelafstand van het centrum en op fiets- en busafstand van het station.
Het is een casco duplex-appartement. Dit betekent dat het wind- en waterdicht is maar dat er verder nog niets is. Hier en daar staan er een paar muurtjes maar die zijn allemaal weg te halen. We hebben zelfs geen trap om naar boven te gaan. Heel spannend dus. We hebben de koopbelofte getekend en verwachten uiterlijk vandaag of morgen bevestiging of weigering van de projectmedewerker.
Los daarvan gaat 1 augustus ons eigen huis op de markt. Dat betekent nog wel een beetje doorwerken. Maar we gaan er komen.
Hou zeker mijn blog in de gaten voor verdere ontwikkelingen.
Liefs Leonieke Volg mij nu ook op Facebook - Bloglovin - Twitter - Instagram
Reacties
Een reactie posten