Verliefd, Verloofd, ... I - Het aanzoek

Vrijdag 6 oktober 2017 heb ik Olivier ten huwelijk gevraagd. De bruiloft is nog niet voor dit of volgend jaar. Zoals het er nu uitziet zelfs niet voor het jaar daarop, maar.... dat neem niet weg dat de voorpret is begonnen. 

Toen ik gisteravond mijn relatie veranderde van wettelijk samenwonend naar verloofd voelde dat ineens wel heel volwassen. Natuurlijk had ik goed nagedacht over het aanzoek maar verloofd is gelijk zo een *gebruiken mensen dat nog* woord.

Nog geen 24 uur later heeft de statuswijziging 131 emoticon-reacties:

Vooral duimpjes en hartjes maar blijkbaar zijn er toch ook 3 mensen die verbaasd zijn en 1 iemand vind het zelfs grappig. Daar bovenop hebben we 62 reacties via Facebook en natuurlijk ook nog reacties via Whats App, video call en in real life. Want voordat het openbaar ging moest natuurlijk een deel van de familie op de hoogte worden gebracht. Je laat je ouders immers niet via Facebook weten dat je gaat trouwen.

Het aanzoek

Omdat het bij ons toch een beetje omgekeerde wereld is, meisje vraagt jongen, ging ik eigenlijk al snel van het *op mijn knieën met een ring* idee af. Het is al maanden dat ik op zoek ben naar een geeky / nerdy aanzoek. Olivier en ik hebben elkaar immers leren kennen door de computers dus het leek me niet meer dan logisch dat ik die kant op zou gaan.

Veel dingen zijn de revue gepasseerd. Het toetsenbord aanzoek heb ik lang overwogen. Maarja, dan had ik toch minstens 2 dezelfde toetsenborden nodig als ik niets kapot maakte en dan hadden we een toetsenbord waar we niets mee konden. Bovendien was het niet mijn idee.

De maanden die kwamen vulden zich met Google en Pinterest zoektochten naar Warhammer 40k aanzoeken. Het liefst iets met Space Marines, Space Wolves of Orks. Om het even heel oneerbiedig te zeggen. Dit zijn de plastic poppetjes waar Olivier oorlogje mee speelt. Minder oneerbiedig zijn het miniaturen die hij volledig in elkaar zet, schildert en een battle mee uitvoert. Over die miniaturen zijn ook verhalen geschreven en er zijn boeken vol met regels. Het belangrijkste is dat dit een enorme hobby is voor hem en dat hij dit al ruim 20 jaar doet. Logische keuze dus. Ja, maar wel een moeilijke. Want hoeveel ik ook zocht, welke zoekwoorden ik ook probeerde... ik kreeg geen resultaat. Dus ik liet het even rusten.

Tot ik ineens een idee kreeg. Waar, wanneer en hoe weet ik niet meer... maar het idee was er en is uitgevoerd.

Ik kocht voor hem een Space Marine Command Squad die ik volledig zelf in elkaar zou zetten, zou schilderen en hem cadeau zou geven.

Ik begon, opende de doos en knipte met mijn nieuwe tangetje de onderdelen los om die vervolgens met lijm weer in elkaar te lijmen. Veel sneller dan verwacht had ik 5 Spacemarines. Een fotograaf, ringdrager, vaandelman en 2 koks. Voor iemand die dit nog nooit had gedaan ging het eigenlijk lekker vlot. Op dit moment waren er nog maar 2 mensen op de hoogte. Mijn buurvrouw wist wat ik deed en waarom. En de eigenaresse van De Hermelijn wist dat ik bezig was met een verrassing. Ik had haar expertise nodig maar kon niet riskeren dat ze per ongeluk iets zou zeggen.

Eenmaal in elkaar begon de artistieke kant en daar heb ik wel even mee geworsteld. De primer was zo gezet, beetje spuiten en ze waren gitzwart. Ok, eerlijkheidshalve is daar nog wel wat verbetering mogelijk maarja voor een eerste keer. Maar dan...

Momenteel is hij zijn Orks aan het verbeteren en staan de Space Marines wat meer aan de kant. Dit betekent dat de verf die hij daarvoor gebruikt ook niet in gebruik zijn en ik dus niet weet welke hij daarvoor gebruikt. En aan de miniatuur zelf kun je gokken maar niet zeker weten. Dus verder dan Abadon Black als base en Agrax grey als wash kwam ik niet.

Ondertussen vroeg ik hem van alles als hij toch bezig was. Over technieken, over zijn legers en liet hij mij als een wonder de nieuwe Citadel Paint app zien. Binnen no time gedownload natuurlijk. En in datzelfde gesprek hadden we het over kleuren voor zijn nieuwe Space Marine army. Een nieuw leger betekent een ander chapter, betekent andere kleuren. Dat was handig, ik mocht kiezen en bijgevolg van nieuw beginnen.

Een Google zoektocht en deze afbeelding leerde mij dat er niets leuker zou zijn dan de Hawk Lords:

Die zijn paars met goud... Do I need to explain?
Ok dus ik had een chapter, een kleurenpallet maar dan? Helaas had het internet geen film tutorial over Hawk Lords maar wel over Emperor's children, the next best thing. De link opent een You Tube tutorial over hoe je zo'n miniatuur 20.000 lagen verf geeft. Ok dat is wat overbodig maar toch een stuk of 15. Geen zin in het filmpje dan hier een paar foto's.

Zwarte primer, Liche purple base

Hier zaten alle paarse lagen erop. Hier en daar een high light. (Die komen dus niet enkel op kapsels voor)

Basis gelegd voor het goud en metaal met abaddon black

5 kleine mannetjes op een rij... oh nee het waren 3 kleine kleutertjes.

Hier ben ik begonnen met de eerste laag goud. Daar kwamen nog 2 lagen verf overheen. 

De banner met 'Will you marry me?'. Net een waterproefversie geschreven.

Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik het verfproces kwijt wilde onder kenners. Weten hoe het proces ging. Dus zette ik een Instagram account op: Warhammerproposal.

Het was op Instagram ook waar ik een idee kreeg om het te geven: een rotsformatie maken met kurk,  de Hawk Lords daarop zetten en dan de stolp erop. Natuurlijk kom je een stolp altijd tegen behalve wanneer je hem nodig hebt. Het lijkt alsof je hem momenteel enkel bij de IKEA kan vinden. Aangezien ik daarvoor wel even onderweg ben besloot ik op advies van een vriendin eerst een bezoekje te brengen aan de kringloopwinkel. Daar kwam ik een hele bijzondere stolp tegen.

Het glas nam ik eraf om te kijken hoe vast Maria stond maar ik viel bijna flauw van de geur en besloot Maria maar zo snel mogelijk weer onder haar glazen bol te zetten.

Uiteindelijk ging ik vorige week woensdag voor €2,- naar huis met een glazen pot en een prikbord. Dat binnensmokkelen was echter nog een uitdaging. Die pot niet, maar dat prikbord wel. Enfin snel in de garderobe onder het mom: we zien later wel. Donderdagmiddag was hij niet thuis en kon ik dus heel makkelijk alles naar boven smokkelen en de laatste verfhand aan de miniaturen leggen. In dit filmpje zie je hoe ze er ongeveer uitzien. De ogen zijn hier nog niet gedaan en de vaandeldrager heeft zijn vaandel nog niet maar verder...

 

Na het schilderen van de ogen en een proefversie van de vraag op de vaandeldrager ben ik gestopt die dag. Vrijdags was Olivier opnieuw weg en ben ik begonnen aan de rotsformatie met het prikbord. Een beetje naïef dacht ik dat het hele prikbord uit kurk zou bestaan... Op zich was het eigenlijk niet erg dat de helft golfkarton was. Hierdoor kreeg de rotsformatie nog meer structuur. Van het prikbord heb ik stukken afgescheurd, zwart gespoten, op elkaar gepuzzeld, Hawk Lord ertussen en klaar is Kees. Of eigenlijk Leonieke.

Omdat we woensdag pas 4 jaar samen zijn wilde ik wachten tot dan. Ik dacht we gaan vast wel uit eten of we eten thuis lekker iets. Maar toen hij 's avonds thuis was en ik toch nog wakker was... zei ik dat ik een cadeautje voor hem had, dat hij met zijn ogen dicht aan tafel moest gaan zitten en ik zette de pot voor hem neer. Langzaam begon hij te draaien. Uiteraard heb ik het gefilmd maar er zijn nog altijd dingen die ik graag voor mezelf hou :D Een transcriptie van zijn reactie krijgen jullie wel. :D

Cool! Hoe zij je daar aan geraakt? *verbaasd, met de pot in zijn hand*
*ziet de vraag*
Aaaaaaah! Ja! *vol overtuiging* Cool! *gniffel gniffel*
Wie heb je daarvoor bezig gehouden? Of heb je het zelf gedaan? *Leonieke knikt ja*
Coooool, heel mooi.

Als ik nog niet verliefd was op hem dan was ik dat toen wel opnieuw geworden.


Liefs Leonieke Volg mij nu ook op Facebook - Bloglovin - Twitter - Instagram