Poëzieweek 2016 - 1: Een beetje stout

Vandaag start, met de Gedichtendag, de Poëzieweek. Jarenlang heeft poëzie een belangrijk deel van mijn leven uitgemaakt. Kunstbende, Poetry Slam, Write Now... Ik nam deel, ik probeerde, ik zegevierde af en toe, falen deed ik nog veel vaker. Maar bovenal leerde ik in deze periode. Over mijzelf, over de taal, over moeilijke woorden voor makkelijke gevoelens en omgekeerd. 

Het is al jaren geleden dat er creatief is geschreven door mij. Maar de liefde voor het geschreven woord is gebleven. Zeven dagen lang zal ik elke dag een gedicht posten. Een gedicht dat veel voor mij betekent. Van een ander of van mijzelf. 

Vandaag beginnen we met één van de eerste gedichten die ik mij kan herinneren. En een gedicht dat op mijn lijf staat geschreven. Leuk faît divers: ooit heb ik geprobeerd hier auditie mee te doen voor de schoolmusical. Het theatrale gedeelte zat 'wel ok', maar dat zingen oh oh. Daarvoor hadden ze toch liever mensen die wel écht konden zingen. :D

Ik ben lekker stout - Annie M.G. Schmidt (1955)

Ik wil niet meer, ik wil niet mer!

Ik wil geen handjes geven!

Ik wil niet zeggen elke keer:

Jawel mevrouw, jawel meneer...

nee, nooit meer in m'n leven!

Ik hou mijn handen op m'n rug

en ik zeg lekker niks terug!

Ik wil geen vieze havermout,

ik wil geen tandjes poetsen!

'k Wil lekker knoeien met het zout,

ik wil niet aardig zijn, maar stout

en van de leuning roetsen

en schipbreuk spelen in de teil

en ik wil spugen op het zeil!

En heel hard stampen in een plas

en dan m'n tong uitsteken 

en morsen op m'n nieuwe jas

en ik wil overmorgen pas

weer met twee woorden spreken!

En ik wil alles wat niet mag, 

de hele dag, de hele dag!

En ik wil op de kanapee 

met hele vuile schoenen

en ik wil aldoor gillen: Nee!

En ik wil met de melkboer mee

en dan het paardje zoenen.

En dat is alles wat ik wil

en als ze kwaad zijn, zeg ik: Bil!

Foto GPD

En jij? Wil jij ook wel eens stout zijn?