Poëzieweek 2016 deel 3

Vandaag ben ik bij de bruid en bruidegom in spé. En terwijl mijn pen ijverig namen en adressen schrijft zal jullie zometeen een gedicht tegemoetkomen. Aangezien de liefde hier zo door het huis stroomt leek mij een mooi liefdesgedicht wel gepast. Er zijn verschillende mooie liefdesgedichten. Simpel of diepgaand, kort of langdradig, optimistisch of eerder vol van verdriet. Maar er is er eigenlijk maar één die mij om onverklaarbare reden zo heeft geraakt dat ze in Hasselt met magneten aan mijn whiteboard hing.

Voor zijn verjaardag - Tjistske Jansen (2003)

Ik weet de kleur waar hij het liefst op loopt
Ik weet de kleur die hij bij voorkeur draagt

Maar lopen is niet hetzelfde als slapen
en dragen niet hetzelfde als wakker worden.

Ik heb hem dus gevraagd: in welke kleur wil jij het liefste
slapen, in welke kleur wil jij het liefste wakker worden

In de kleur van jouw ogen zei hij, in de kleur van jouw huid.
Ik heb er niet naar gezocht. Ik wist ook zonder zoeken wel

dat er geen winkel bestaat die dekbedovertrekken verkoopt
in die kleuren. Er zit niets anders op. Ik moet voor altijd

bij hem slapen.