OLE trouwt II - De jurk

Vorige week vrijdag vroeg ik in een Facebookgroep last-minute tips voor de eerste paservaring van mijn jurk. Gelukkig bleek ik ultiem voorbereid dus behalve de normale zenuwen kwamen er geen extra's bij.

Nu een weekje later wilde ik graag een shout-out doen naar De Sluier Curves in Arnhem. Het was niet naast de deur maar zeker de moeite waard.

Ik heb in de afgelopen maanden research gedaan naar plus size bruidsmodezaken. Ik heb een confectiemaat 48/50 en mijn boezem wordt geknuffeld door een bh die ik koop bij Boobs by Elisabeth... de beste zaak voor D+. Zij voorzag mij trouwens ook van een licht corrigerende onderbroek die het passen stukken makkelijker maakte. 

Ik ben iemand die enorm twijfelt en ik wilde geen trauma meemaken. Jurken die niet dichtkonden, verkopers die mij het idee gaven dat ik te dik was om een mooie bruid te zijn. We kennen allemaal de verhalen. 

Nee, tijdens mijn pasmoment wilde ik stralen, de mooiste vrouw van de winkel zijn, en mij niet druk hoeven maken om mijn dikke buik, kont en kwabberarmen.

Dat is meer dan gelukt. Maar het was een emotionele rollercoaster. De eerste jurk gaf mij een wow-gevoel. Ik dacht even: ben ik echt zo'n vrouw die al verliefd wordt op de 1e jurk? En toen nam ik in mijn hoofd een stapje terug.

Nee, het was fantastisch om mezelf in een jurk te zien. Het was fantastisch te realiseren dat ik ga trouwen. Maar dit was niet mijn jurk. Terug die paskamer in, jurk 2, jurk 3, jurk 4... de tel raakte ik kwijt. De één was al beter dan de ander. En in de hoofden van mijn entourage werd er gecombineerd. De top van die jurk met de rok van die jurk met die details. En toen brak ik, ben in elkaar gezakt op de bank. Ik heb daar zitten huilen als een klein kind. En het had helemaal niets met die jurk te maken. 🤣 Het had te maken met het feit dat ik niet kon visualiseren. Dat ik iets niet kon doen wat anderen wel konden. 

Omdat ik nog tijd heb (trouwdatum 1/4/2023) besloten we af te sluiten met 2 jurken. Één jurk die ik zelf nog had gekozen, totaal onverwacht, en 1 jurk waarvan ik had gezegd: 'ik ga de winkel niet uit zonder deze te hebben gepast'. Die zouden we bewaren tot het laatste moment. Jullie voelen hem al komen zeker? Die is niet gepast. 🤣

Ik kwam de paskamer uit in die gekozen jurk en het gebeurde. Ik stapte de catwalk op en ik kreeg een Cinderella gevoel. In millisecondes kreeg ik het gevoel waar men over spreekt. Het gevoel dat je niet kunt verwoorden. Het gevoel dat opnieuw door mij heen stroomt als ik dit schrijf. De tranen kwamen opnieuw, maar dit keer waren het positieve tranen. En Lisa droogde ze af, want deze jurk, dé jurk, was te klein. Dus hield ik mijn borsten onhandig zelf omhoog. Van alle jurken die ik pastte was uitgerekend deze te klein. Maar dat maakte niet uit, ik was verliefd. Ik BEN verliefd. 

Gisteren kreeg ik bevestiging dat de jurk besteld en gemaakt kan worden precies zoals ik wil. Dus nu lijkt het zeker, de jurk komt. Een grote dankjewel aan mama! Anders was door de verbouwing dit bezoek uitgesteld.